Γαστρικός δακτύλιος. Πότε οι ασθενείς βρίσκονται σε κίνδυνο;

Ο ρυθμιζόμενος γαστρικός δακτύλιος υπήρξε μια απο τις πιό δημοφιλείς βαριατρικές επεμβάσεις της προηγούμενης δεκαετίας. Η επέμβαση ήταν πρωτοποριακή για την εποχή, διότι συνδύαζε τα πλεονεκτήματα της λαπαροσκοπικής χειρουργικής (μικρή νοσηλεία, γρήγορη ανάρρωση, χαμηλός περιεγχειρητικός κίνδυνος), με τη δυνατότητα ρυθμιζόμενου γαστρικού περιορισμού. Στην πράξη όμως απεδείχθη ότι ο γαστρικός δακτύλιος απαιτούσε συχνή ιατρική παρακολούθηση και τακτικές παρεμβάσεις στη ρύθμιση για να αποφευχθούν ορισμένες επικίνδυνες επιπλοκές, όπως η μετατόπιση (ολίσθηση) της συσκευής και η γαστρική διάτρηση.

Οι επιπλοκές αυτές που η συχνότητά τους αυξάνεται με την παρέλευση του χρόνου, μπορεί να αναπτύσσονται ύπουλα και σταδιακά και να διαφύγουν αρχικά της προσοχής. Στη συνέχεια όμως δημιουργούν επικίνδυνες ενδοκοιλιακές λοιμώξεις, συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού και άσθμα λόγω της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.

Υπολογίζεται ότι υπάρχουν σήμερα στη χώρα μας περίπου 10000 “ξεχασμένοι” ασθενείς με γαστρικό δακτύλιο που δεν έχουν ιατρική υποστήριξη και επομένως βρίσκονται απροστάτευτοι στον κίνδυνο των παραπάνω σοβαρών επιπλοκών. Τα άτομα που έχουν εμφύτευμα γαστρικού δακτυλίου πρέπει να γνωρίζουν ότι εφ’ όσον εμφανίσουν συχνά κοιλιακά άλγη, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, ανεξήγητο πυρετό ή συχνά προβλήματα με το αναπνευστικό, χρήζουν άμεσα ιατρικών εξετάσεων και διερεύνησης της κατάστασης του εμφυτεύματος. Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων, μερικές φορές μπορεί να απαιτηθεί η άμεση αφαίρεση της συσκευής, αλλά πιό συχνά, η απλή -και μόνο- χαλάρωση του δακτυλίου, απομακρύνει τον κίνδυνο και λύνει τα περισσότερα προβλήματα.